[KRALİÇE ARIANA]
Aşk köylüler içindir, biz köylü değiliz
Yok acı çekecek kalbimiz
İşe yaramaz, başını döndürür
Annen doğruyu söylesin
Sana bir soytarı değil
Taç giymiş biri gerekir
Mutlu bir yaşam garantidir

[PRENSES LUCIANA]
Ama anne, bu doğru olamaz. 

[KRALİÇE ARIANA]
Bir şey mi dedin Luciana?

[PRENSES LUCIANA]
Okuduğum kitaplar ve şiirler dedi ki
Paylaş sen de kalbini
Mutluluk ne kolyeler ne küpelerde
Aşk her zaman seninle
Değerli bir mücevher

[KRALİÇE ARIANA]
O kitapları okumayı kesmelisin, beynini düşüncelerle dolduruyorlar. Şimdi git Luciana, kendini biraz daha güzelleştir. 

[PRENSES LUCIANA]
Peki anne. 
[KRALİÇE ARIANA]
Kral ailemi mahvettiğini unuttu
O zamanlar daha küçüktüm
Karısıyla onu öldürecektik
Küçük bir ihanet, fazla değil
Topraklarımızı aldı
Bunu planlamamıştık
Bizi domuz çiftliğine koyup unuttu
Kaçtım ve sonra bir güzel temizlendim
Geçmişi hiç tartışmadım
En yaşlı krala yanaştım
Kralın kalbi tekliyordu
Pazar günü evlendik
Çarşamba günü öldü
Böylece evliliğimiz bitti
Ama kralın oğlu olduğunu duydum
Hemen bir kız doğurdum
Onu tek aday olması için eğittim
Bugüne kadar bekledim
Onlar evlenince planıma geçeceğim
Artık kralın kellesi benimdir
Benim olanı alacağım
Onu domuzlara bırakacağım
Benim dediğim olacak
Herkes gününü görecek
Ha ha ha
Ha ha ha
Ha ha ha ha ha
Ha ha ha ha