Υγρασία,φώτα μέσα απ'τις ρογμές
Κόκκινες φωτογραφίες και παιδικές ζωγραφιές...

6 1 0 2 και κοκκίνισε το τοπίο
Τώρα τα βλέπεις,τα βλέπω,τα πάντα χαμένα,μονάχος μα κάνεις για δύο
Κρύο,χειμώνας τα κόκκαλα σπάει μα δεν είναι αστείο
Σκουπίδια να φας έχει τόσα και πρέζα γεμάτο το ψυχιατρείο
Τι να πείς σ'ένα μικρό παιδί;Δε ξέρει
Γιατί φεύγεις το βράδυ και γυρίζεις μεσημέρι;
Γιατί δεν έχει φαγητό η οικογένεια;
Γιατί του λείπουν τα ρούχα κι η πολυτέλεια;
Κλάμα,χαστούκι στη μάνα,σε βλέπει να βαράς χαρμάνα
Δε ξέρει γιατί μα φοβάται και τρέμει το σήμερα κι όχι το κάρμα
Στο σχολείο του παίξανε δυό μπουνίες
Τους φάνηκε περίεργο που στα χέρια είχε ουλές
Πόνος,τσιγάρο στο σώμα του σβήνει,φοβάται,είναι μόνος
Κι όμως κανένας γι'αυτόν που να νιώσει το πως είναι ο τρόμος
Εν τέλει το κάνει κι αγοράζει το γκάνι
Σκοτώνει τον πατέρα,την μητέρα,ΦΤΑΝΕΙ
Τους απαλάσσει πιστεύει από το μαρτύριο
Και περιμένει τι θα πει το δικαστήριο...

Κλείσαν τα παράθυρα
Και σφραγίσανε την πόρτα τους στο σπίτι
Κλείσαν τα παράθυρα
Τα παιδιά βάψαν τους τοίχους με γραφίτι!
Τώρα μη ψάχνεις να τον βρεις,εκείνος λείπει
Και σφραγίσανε την πόρτα τους στο σπίτι...
52 61 στο στήθος ο αριθμός του
Ένα λευκό δωμάτιο είναι ο μόνος εχθρός τους
6:25 χορηγούμενη ηρεμία
8:00 και τρία τέταρτα η θεία στην πύλη 3
Τώρα τον θυμούνται,τώρα.Τι κι αν είναι αργά;
Τώρα οι συμμαθητές του κλαίνε στα σκοτεινά
Τώρα.Είκοσι χρόνια θητεία στα ψυχιατρεία
Τώρα που θα βγει θα είναι αγκάθι για την κοινωνία
Τον είπαν τρελό,του δώσαν χαρτί,κανένας δε δίνει ψωμί
Όλοι καλόι κριτικοί,ιδανικοί για να πουν μα δε βλέπουν πως ήταν παιδί
Όταν χτυπάει πόρτα να φάει κοιτάν περίεργα
Αυτός είναι ο τρελός στην πλατεία σου σήμερα

Κλείσαν τα παράθυρα
Και σφραγίσανε τη πόρτα τους στο σπίτι
Κλείσαν τα παράθυρα
Τα παιδιά βάψαν τους τοίχους με γραφίτι !
Τώρα μη ψάχνεις να τον βρεις,εκείνος λείπει...

Υγρασία,φώτα μέσα απ'τις ρογμές
Αίμα σε φωτογραφίες και παιδικές ζωγραφιές,ησυχία....