Verse1:

Bu kaderimiz değildi yazdım her ne varsa yeniden
Bir çukurun en dibinde başladı serüven
Gördüm sokak, yaslandım duvarlara
Anladım gücün belirler kuralı hüküm değişmez
Hemen büyü
Çocukluk zayıflığın bir türü
Senden önce belki biri seni küçük görür sakın ezilme gerekirse bu yollarda yürü çünkü ölmeden unutamazsın ezildiğin günü
Sarıl dostlarına yarın görüşmeyecek gibi
Bir gün bir bakarsın en yakın arkadaşların ölür
En temize bulaşır bu caddelerin kiri artık temiz olmak için 2 kere düşün
Bir gün hayatına yön vеrirse biri kullanırlar seni böyle bu işlеr
Bir şekilde yaşıyorsun ölü ya da diri maalesef bizim gibiler yaşıyorken sevilmez bu değişmez

Nakarat:

Hala nefes alıyorum inadına rahat bırak geleceğimi yaratıyorum bir bakıma
Sorulur sorular yeniden yeniden
Savaşıyorum inadına rahat bırak

Verse2:

İstediğini söyle henüz tanımadın beni
Yapmacık gülüyorsam sorun peşindeyim
İnan istemezsin bunu fazla yıpratırım seni
Ama bir parça huzurum var onun peşindeyim
Hiçbir sürtük bizi kandıramaz ucuz yalanlarla
Böyle derdim olmaz inan böyle zamanlarda
Ben aynı değilim sözlerini silah sananlarla
Kullanırım ikisini farklı alanlarda
Fazla dostum oldu ve arındım amcık olanlardan
Asla geçinemem hiçbiriyle arkasından sövüp
Korkutamaz zaten hep yakınımdaydı ölüm
Sonuçta kılıçla yaşayanlar kılıçla ölür
Aynı sorunlar hâlâ aynı sorunlar nasıl kurtulurum bunun fazlasını görüp
Boktan hayatına ortak oldum ekmeğimi bölüp artık
Sikeyim gideceğin yönü