[Verse]
Μιλαν τα ματια τις ωρες που το στομα μου κολλα
Και λεει πολλα, μην τα πιστεψεις, ειναι αληθεια, μα πονα
Με λενε Tsaki, κανενας δεν θελησε να με μαθει
Γιατι ανοιγομαι αποτομα και μαλλον τους πειραζει
Στο βαλτο που η αγαπη οσο ανθιζει, θα βουλιαζει
Εκει σε στησανε ακινητο χωρις να σε πειραζει
Κι ειναι μερες που το αδειο σου κουφαρι με ζητα
Κλεινεις τα ματια σου κι ερχεσαι πιο κοντα
Χαμογελα, θα παιξω αυτη τη τρελα κι ας ποναω
Δεν εχω τιποτα να χασω, απλα πεφτω πιο χαμηλα
Ειναι οπως το παρεις, στον κοσμο μου για 'μενα δεν υπαρχεις
Απλα θα 'ρθεις καποιο βραδυ στο κρεβατι να γουσταρεις, μα...
Ειναι ολα δηθεν, το χερι μου σφιγγεις
Οσο κοιμασαι προσποιησε, αυτο που φαινεται αρνεισαι, μοναξια
Κλεινει τα ματια, σκεφτεται πικρα
Μετα πεταγεται απ' το στρωμα και τα ρουχα της φορα
Χωρις αντιο, το ιδιο παραμυθι, απλα πιο κρυο
Κοσμε, φαινεται σ' εμενα οταν φορας το προσωπειο
«Γαμησε το», με τετοιο τροπο μου 'μαθαν να βλεπω
Καθρεφτης η ζωη σου, επηρεαζοντας το ξενο