Ceza
Doğanın Kanunu

[Verse 1: Ceza]
Yeryüzündeki iktidarın gerçek sahibi doğa
Doğa mı senin bir parçan yoksa sen mi doğa?
Paradoksları aşıp düşününce her şey mantığa uygun
Kısır döngüleri kabul ediyorum
Çünkü bu senin kanunun
Miras gibi alıp verip insanoğlu olarak nesilden nesile
Savaş, soykırım, kirlilik çoğalmakta artık yeter araştırmak yerine zulüm niye?
Bir kum tanesinden uzayın sonsuz boşluğuna
Hükmederse eğer dünya kanunlarıyla sana
Doğanın dengesini bozmak için elini oynatacak gücün kalmaz
Ciğerim yanıyor bir ormanın yandığını görünce
Dumanlar alıyor yağmur bulutlarının yerini
Berrak akan suya karışan pisliği görünce
Akar gider, ummana karışır hayallerim

[Verse 2: Dr. Fuchs]
Dünya kara ve zalim bir gezegen
Kazanıyor burada başkasını yok eden
Yok etmek sanki birinci kural, bunları yapamayan oluyor masal
Hikâye mi anı mı tarih mi belli değil
Doğa artık sen insanın önünde eğil
Savaşacak gücün kalmadı, bundan ol emin
Pes et de kurtul artık, batsın bu gemin
Bu gemi ister senin ister benim
Olurum ama bir gün ben de hâkimin
Fazla yolum kalmadı bu işin sonuna
Doldurdum her yerini atom bombasıyla
Güzeliklerini bozdum, yaptım taştan
Ormanlarını kesip açıyorum kendime alan
Artık var benim de çok ve çok param
Yaşıyorum bu dünyayı kendi kanunlarımla
[Nakarat: Ceza]
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta kendisidir doğanın

Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta kendisidir doğanın

[Verse 1: Ceza]
Alabildiğince yeşil ve maviyi görmek istiyorum
Kuşların maviliklerde süzülmelerini
Engin denizlerin her yerinde balıkların oynaştığını
Yüzdüklerini görmek istiyorum
Ey insanoğlu çiğnedikçe bu kanunu
Kendi ellerinle getiriyorsun sen sonunu
Bu ne kadar devam edecek acaba bilemem
Ama doğanın cezalarıyla kimse baş edemez
Bir depremde en yüksek binalarını
Sel olur, alır götürür senin canını ve malını
Ya soğuktan donar ya sıcaktan ölür gidersin
Doğanın cezasını yine sen çekeceksin
Siyah ya da beyaz herkes eşit
Her şey saçma olurdu doğada olmasa çeşit
Temiz doğa miras bizden sonrakilere, görevin
Ölene kadar yaşatmak en büyük ödevin
[Verse 4: Dr. Fuchs]
Evet, evet söylediğin çok, çok doğru
Nerede kaldı bu beklenen soru?
İnsanlar neyi bekliyor acaba
Bu kadar duyarsız mıyız dünyanın yok oluşuna?
Benim için sorun yok bile denebilir
Ömrümden kaldı kesin yetmiş senedir
Dünya ise asırlardır dolaşır evrende
Bunu değiştirmeye hak yok kimsede
Hakkın yok, soru yok, kozun hiç yok
Bu anlattıklarımı sen beynine sok
Bak o kadar yakıcı ve sıcak ki sözlerim
Kutuptaki buz dağlarını bile erittim
Bu sıcak sözlerimin karşısındaki masum adam
Gözlerini bu bütün olanlara yuman
Soğuk bir duş al da derim sen uyan
Uyanamazsan olursun sen de karşımda duman

[Nakarat: Ceza]
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta kendisidir doğanın

Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta kendisidir doğanın
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta kendisidir doğanın

Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta kendisidir doğanın