[Intro]
Άκου προσεκτικά και αποκρυπτογράφησε την κάθε λέξη μου
Μην ακούς απλά τη μουσική μου, νιώσ' την καλά

[Verse 1]
Ό,τι δίνεις παίρνεις
Για να γίνεις κάτι δεν πρέπει μόνο να το θέλεις
Ό,τι θερίζει σπέρνεις
Για να χτίσεις κάτι πρέπει ασταμάτητα να εκπαιδεύεσαι
Η κοσμοθεωρία δεν είναι καν θεωρία
Περιέργεια, φαντασία, μία τέλεια κοινωνία
Είναι η αγάπη μου για 'σένα όταν καταλάβεις τι παίζει
Αυλές με μ' ό,τι φυτρώνει στο τραπέζι
Αεράκι καθαρό
Ένα πράσινο τοπίο, ήμουν μες στο σκηνικό
Βγήκα απ' το τρελοκομείο σας που λέτε κοινωνία
Σας κάναν αριθμούς, είσαι άνθρωπος, μ' ακούς; Από τη θεία κοινωνία
Εμπνευσμένα δημιουργημένος τέλεια πλασμένος
Καθ' ομοίωση και κατά εικόνα να μην αρρωσταίνεις
Άκου θα με θυμηθείς εκεί που δεν το περιμένεις
Πριν αιώνια κοιμηθείς να ξέρεις πού πηγαίνεις
Είναι άλλο το συναίσθημα, το θεϊκό προαίσθημα
Είναι ανώτατο αγαθό απ' όλες τις τιμές και τα ένσημα
Σένα ατέλειωτο δάσος στο δειλινό μ' ένα αφέψημα
Ό,τι γνωρίζεις είναι λάθος γιατί διάβασες τα έτοιμα
Από άλλους, λέξεις θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις
Εξωτερικές κι όχι εσωτερικές πνευματικές ενώσεις
Παπαγάλος, ο, τι λέει η καρδιά με τον νου προσπαθείς να διορθώσεις
Άφησες τον φόβο να σε εξοντώσει
Τώρα τέλος για το ανθρώπινο γένος
Τη Γη 500 εκατομμυρίων αιώνιων ρομπότς, αυτό που θέλουν για το μέλλον είναι συμφωνημένο
Κι ό,τι κι αν κανείς εσύ κι εγώ, δεν ξέρω, ρε, αν τα καταφέρουμε
Μα πάντα λέω θα τα καταφέρω
Μα είμαι μόνος μου σε ένα ξεραμένο μέρος
Κι όσο κι αν σκάψω για νερό, μπορεί να φύγω διψασμένος
Ένας φωτεινός άγγελος μέσα σε δις σκοτεινούς δαιμονισμένους (EnNOEίται)
[Chorus]
Ξέρω, δε θες ν' αλλάξεις κι αν κάτι δεν πάθεις, δε θα το πράξεις
Σήμερα όλοι παρεξηγούνται κι είναι ευαίσθητοι με τα λόγια μα όχι με τις πράξεις τους
Ξέρω, θέλεις μόνο να μιλάς κι όταν τα δύσκολα έρθουν λες τα παρατάς και πονάς
Λες ότι δεν μπορείς γιατί δεν έχεις νιώσει πόσο ωραία είν' όταν τ' ακατόρθωτο ακουμπάς

[Verse 2]
Θέλω ο κόσμος να έχει πολλά και να μην τα χρειάζεται
Όχι να μην έχει πολλά και να τα χρειάζεται
Θέλω να μην έχουμε όπλα και να μη σκοτώνεται κανείς για κανέναν
Πρέπει να αλλάξουμε, να βρούμε άλλο μέσο πληρωμής για ν' ανταλλάξουμε
Δεν πρέπει σόνει και καλά να γίνεις πλούσιος, ρε, ποτέ θα ωριμάσουν
Κάθε μέρα τρέχεις σαν τον Sonic, η απληστία είναι η μαμά σου
Μείνε για στιγμή σταθερός, αυτό θέλω να κάνουμε, για μια στιγμή μόνο είσαι θνητός
Γιατί μόνο μια στιγμή επίγνωσης είναι αρκετή για να γίνεις ένα με το Θεό σου
Δες πως ο παλμός σου μειώνεται όπως η αναπνοή σου
Είναι το μυστικό μακροζωίας το κλειδί σου
Για την πόρτα της αιώνιας ευδαιμονίας, συνετίσου
Θέλω να είμαι μαζί σου και να είσαι μαζί μου, ναι
Θέλω να βλέπω τα παιδιά παντού απ' τη χαρά τους να τσιρίζουν
Θέλω να μην υπάρχουν βουλευτές να μιλάνε άσκοπα συνεχώς
Θέλω με δημοψηφίσματα για τα πάντα, μα για τα πάντα, όλοι να ψηφίζουν και ν' αποφασίζουν
Κι αν γίνει έτσι τους πολλούς πραγματικά δεν μπορούν να νικήσουν
Και μέχρι να γίνει αυτό δε θα γονατίσουμε, θέλω να ξυπνήσουμε
Μια όμορφη πρωία και να κόψουμε όλα τα λαχανικά και τα φρούτα από το κήπο μας για να γευματίσουμε
Σπίτια κι αυλές να 'χουν εξωτικά δέντρα βότανα, μπαχαρικά, λουλούδια να μυρίζουνε
Θέλω να τρως χορτοφαγικά για να μην αρρωστήσει ποτέ ξανά κανείς και τα νοσοκομεία να κλείσουνε
Δε με πιστεύεις; 'Ντάξει, μέχρι να το κανείς, μ' εμένα τον Πλάτωνα και τον Πυθαγόρα θα το συζητήσουμε
Εμείς θα το συστήσουμε με δεδομένα τον εαυτό μας και μόνο αν το πράξεις θα σε πείσουμε (εnΝ.Ο.Ε. ίται)
[Chorus]
Ξέρω, δε θες ν' αλλάξεις κι αν κάτι δεν πάθεις, δε θα το πράξεις
Σήμερα όλοι παρεξηγούνται κι είναι ευαίσθητοι με τα λόγια μα όχι με τις πράξεις τους
Ξέρω, θέλεις μόνο να μιλάς κι όταν τα δύσκολα έρθουν λες τα παρατάς και πονάς
Λες ότι δεν μπορείς γιατί δεν έχεις νιώσει πόσο ωραία είν' όταν τ' ακατόρθωτο ακουμπάς