[Verse 1]
11 Σεπτέμβρη, 6 το πρωί
Εξεταστική, ως συνήθως σερί
Χρωστάω ακόμα πολλά στην κωλοσχολή
Και λέω να πάω να δώσω μήπως κάτσει η τυχερή
Μένω στην Ξάνθη, άρα η Κομοτηνή
Δεν είναι και μεγάλη διαδρομή
Στις 7 το πρώτο λεωφορείο αναχωρεί
Θα ακούσω στον δρόμο δυο μαλακίες, στις 8 θα είμαι εκεί
Τελευταία είμαι okay, όχι άδικα
Ο κόσμος λέει ότι σάρωσα
Το tour μου έγινε sold out, τον δίσκο μου τον αγάπησαν
Κι αν μη τι άλλο, έβγαλα πολλά χιλιάρικα
Επιτελούς πάω σε νέα πόλη
Με νέο σπίτι, νέο πορτοφόλι
Κι αφού ρωτάνε για νέα κομμάτια όλοι
Η μπογιά κρατάει και τ' όνειρο δεν τελειώνει
Πίσω στο θέμα μας, 6 και 11
Έβαλα στην τσάντα δυο μολύβια που 'χα εύκαιρα
Άνοιξα μια κούτα από κάτι παπούτσια κι έβγαλα
Δυο τσαλακωμένα πενηντάρικα, κι έφυγα
Έφτασα στο ΚΤΕΛ νωρίς
Ακόμα δεν ξημέρωσε θαρρείς
Καθόλου δε με χάλασε, θα πιω τον καφέ που δεν ήπια σπίτι
Χωρίς άλλη φασαρία, χωρίς να ενοχλεί κανείς
Η ατμοσφαίρα άχρωμη
Πίσω απ' τον πάγκο με τις μηχανές καφέ είναι καθιστή μια πενηντάχρονη
Σηκώνεται μόλις με δει το μάτι της
Κι εγώ χαμογελώ γιατί θα 'μαι ο πρώτος πελάτης της
«Έναν Nes αχτύπητο γλυκό, παρακαλώ»
Κι ενστικτωδώς γυρίζω το βλέμμα χωρίς να θέλω
Και βλέπω έναν κωλόγερο στα δυο μετρά από 'δω
Μ' ένα σκατοπουκάμισο κι ένα παλιό καπέλο
Ομολογώ πως τον σιχάθηκα, τι στον πούτσο θέλει πρωινιάτικα;
Εντωμεταξύ βγάζω απ' την τσέπη μου το ένα πενηντάρικο
Και το πετώ διστακτικά στον πάγκο σαν να ντράπηκα
Ένα εικοσάρικο και κέρματα και τάληρα
Μάζεψα τα ρέστα όσο ο μαλάκας μ' αγναντεύει
Τα 'κανα μια μπάλα, τα τσαλάκωσα και τα 'βαλα όσο πιο βαθιά μπορούσα μες στη δεξιά μου τσέπη
Πιάνω τον καφέ μου κι ο πάππους με ξανακοίταξε, το σώμα μου γύρισε, την πόρτα αναζήτησε
Έκατσα στο πρώτο τραπεζάκι, έκαψα ένα τσιγάρο και σκεφτόμουνα τον πούστη που με σύγχησε
Ο γαμημένος, κοιτούσε τα λεφτά μου
Τα πήρα με τον κόπο μου, μαγκιά μου
Δεν έκλεψα κανένα, πούστη, εγώ δεν έκλεψα κανέναν
Δεν είμαι πρεζάκιας ή ζητιάνος σαν κι εσένα
Είδες ένα αδύνατο τυπάκο με γυαλάκια
Και νόμιζες απλά θα με φερμάρεις, ρε μαλάκα
Αυτά σκεφτόμουν κι άλλα τέτοια με τον νου μου
Όσο κοίταζα με τρόπο με την άκρη του ματιού μου
Η σκέψη μου διακόπηκε από τρόμο
Προς το μέρος μου έρχεται, αλίμονο και μόνο
Μόνο και να θέλεις, ρε μαλάκα, να με κλέψεις
Θα σε κάνω να μην μπορείς να προφέρεις λέξεις, κι άντε γαμήσου
[Bridge]
Ha, ναι, λοιπόν

[Verse 2]
Είπε καλημέρα, κούνησα τα βλέφαρά μου
Κι έκλεισα σφιχτά τα λεφτά μου στα δάχτυλά μου
Με ρώτησε αν μπορεί να κάτσει, αν έχω λίγο χρόνο
Και σήκωσε την πρώτη καρεκλά απ' τα δεξιά μου
Τα χεριά του ήταν μαύρα, τα δόντια του ήταν σάπια
Τι κάνω εγώ εδώ μ' αυτόν τον άντρα;
Με κοτιαξε στα μάτια, πήρε μια ατσούμπαλη ανάσα
Άνοιξε το στόμα του και είπε:
«Δεν είμαι κλέφτης, δεν είμαι ζητιάνος κι αλκοολικός
Έκανα λάθη και στη ζωή κατέληξα φτωχός
Δεν ήθελα να σ' ενοχλήσω κι ας το κάνω προφανώς
Απλά δεν έχω ένα ευρώ για να γυρίσω στο χωριό
Έχω ξεμείνει
Είμαι κάπου δυο μέρες εδώ κι έχω ξεμείνει
Δύο μέρες μένω όπου βρω, τι στην ευχή; Άλλη μια αλλόκοτη αυγή
Άλλη μία μέρα που ξεμένω στη ζωή
Άνοιξα το πορτοφόλι, πέταξα ένα κέρμα
Υποτιμητικά του είπα «Καλημέρα»
Κι ενώ σκεφτόμουν πως το ποίημα δε συγκίνησε
Αυτός με κοίταξε και λύγισε
Δάκρυα στο μαύρο πρόσωπό του κατρακυλάν σαν νερό
Εξηντακάτι χρονών τύπος σπαρταρούσε σαν μωρό
Είπε «Αγόρι μου, δεν έχω άλλα λόγια, ευχαριστώ»
Κι εγώ σκεφτόμουν τι αξία μπορεί να 'χει ένα ευρώ
Μπήκε μες στο ΚΤΕΛ ξανά να κόψει εισιτήριο
Όσο απ' το παράθυρο κοιτούσε τη μορφή μου
Γύρισε και μου 'δωσε ρέστα 20 λεπτά
Ήταν το πιο ακριβό εικοσάλεπτο της ζωής μου
Φίλησε τα βρόμικά μου χεριά ενώ απ' τη μεριά μου η απόλυτη σιγή
Τα ποδιά μου κόλλησαν και το στόμα μου πάγωσε, σ' όλη τη ζωή μου δεν έχω νιώσει τόση ντροπή
Γιατί εγώ που έχω γεννηθεί στη λάσπη και το χώμα
Εγώ που έχω φάει τόσο πόλεμο σε όλα
Εγώ που μάτωσα για να μην κρίνουνε τα μούτρα μου
Μόλις μίσησα κάποιον από τα ρούχα του
Εγώ που ζούσα στο περιθώριο χρόνια
Που επιζούσα με δανεικά μακαρόνια
Που μόνο το κακό του κόσμου σας φοβόμουνα
Είχα γίνει όλα αυτά που σιχαινόμουνα
Μίσησα το χαζό μου μυαλό γιατί είχε δράσει μ' έναν τρόπο κατασκότεινο
Σήμερα έδωσα το μίσος μου σε κάποιον κι αυτός μου γύρισε πίσω ένα χαμόγελο